SOS OCMW | Waarom leefloners bescherming verdienen |
Moeten OCMW-gerechtigden een beperkter leefloon krijgen? Als we een actieve welvaartsstaat willen, moet het verschil tussen minimumloon en vervangingsinkomen groot genoeg zijn. Anders ontmoedig je de wil om te werken. Maar klopt dat wel?
Moeten OCMW-gerechtigden een beperkter leefloon krijgen? Als we een actieve welvaartsstaat willen, moet het verschil tussen minimumloon en vervangingsinkomen groot genoeg zijn. Anders ontmoedig je de wil om te werken. Maar klopt dat wel?
Deze denkwijze steunt op enkele wijdverspreide angsten: (1) werken loont minder dan niet-werken, (2) de staat overbeschermt en bepampert burgers in plaats van ze te activeren en zelfredzamer te maken en (3) de staatsuitgaven ontsporen door uitkeringen te betalen aan burgers die op de arbeidsmarkt thuishoren.
Floor Michielsen (Voormalig opbouwwerkster SAAMO Brussel, docent-onderzoeker Odisee) bespreekt of die angst wel gegrond is. Hebben uitkeringsgerechtigden het echt zo comfortabel dat ze afhankelijk willen blijven van het OCMW? Op basis van lopend actieonderzoek ruilt Michielsen het perspectief van de werkende middenklasse in voor de leefwereld van Brusselaars met een leefloon. Ze brengt hun verhalen en ervaring samen en verbindt deze met de Brusselse, grootstedelijke context. Ze confronteert hun leefwereld met die van maatschappelijk werkers uit Brusselse OCMW's.
Met inleiding door Erik Claes, docent-onderzoeker Odisee.
‘Tussen de Soep en de Feiten’ is een samenwerking tussen Brussels Academy, CCV, Citizenne, CM, Davidsfonds, huisvandeMens, Humanistisch Verbond, Internationaal Comité, Louis Paul Boonkring, Masereelfonds, Mensen & Wetenschap, Muntpunt, Odisee, OKRA, Vermeylenfonds, VUB en Willemsfonds.
